วันศุกร์ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556

วิธีการคำนวณต้นทุนมาตรฐาน


วิธีการคำนวณต้นทุนมาตรฐาน
การคำนวณต้นทุนมาตรฐาน คือการคำนวณหาว่า ในการผลิตจริงมีต้นทุนที่เกิดขึ้น ดีกว่าหรือแย่กว่ามาตรฐานที่วางไว้ และวิเคราะห์ว่า ใครควรจะเป็นผู้รับผิดชอบต่อผลที่เกิดขึ้น

ชนิดของต้นทุน

ในการคำนวณต้นทุนมาตรฐาน จะต้องเข้าใจส่วนประกอบของต้นทุน และตัวย่อของมันให้ดีเสียก่อน
DM
Direct Material หมายถึง วัตถุทางตรง วัตถุดิบที่ใช้ในการผลิตโดยตรง
DL
Direct Labour หมายถึง แรงงานทางตรง เป็นแรงงานที่ใช้ในการเปลี่ยนวัตถุดิบให้กลายเป็นสินค้า
OH-F
Fixed Overhead หมายถึง โสหุ้ยการผลิตคงที่ เป็นค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้น และมีลักษณะคงที่ไม่แปรผันตามปริมาณการผลิต เช่น โรงงาน เครื่องจักร
OH-V
Variance Overhead หมายถึง โสหุ้ยการผลิตที่ผันแปรตามปริมาณการผลิต

ค่าใช้จ่ายการผลิต ค่าใช้จ่ายในการขาย

ค่าใช้จ่ายการผลิต เป็นต้นทุนที่เกิดขึ้นในระหว่างการผลิต ค่าใช้จ่ายการขาย เป็นต้นทุนที่เกิดจากการขายและการดำเนินงาน

ที่มาของต้นทุน

DM

  • ต้นทุน DM = ปริมาณ DM * ราคา DM
·       ปริมาณ DM ที่เกิดขึ้นจริง (Actual Quantity) เขียนแทนด้วยตัวย่อ AQ
·       ปริมาณ DM มาตรฐาน (Standard Quantity) เขียนแทนด้วยตัวย่อ SQ
·       ราคา DM ที่เกิดขึ้นจริง (Actual Price) เขียนแทนด้วยตัวย่อ AP
·       ราคา DM มาตรฐาน (Standard Price) เขียนแทนด้วยตัวย่อ SP

 

DL

  • ต้นทุน DL = ชั่วโมงทำงาน * อัตราค่าแรง
·       ชั่วโมงทำงาน ที่เกิดขึ้นจริง (Actual Hours worked) เขียนแทนด้วยตัวย่อ AH
·       ชั่วโมงทำงาน มาตรฐาน (Standard Hours worked) เขียนแทนด้วยตัวย่อ SH
·       อัตราค่าแรง ที่เกิดขึ้นจริง (Actual rate of pay for direct labor) เขียนแทนด้วยตัวย่อ AR
·       อัตราค่าแรง มาตรฐาน (Standard rate of pay for direct labor) เขียนแทนด้วยตัวย่อ SR

OH-F

Overhead คือ ต้นทุนในการบริหารจัดการและดำเนินงาน รวมถึงค่าใช้จ่ายส่วนเกินต่างๆ เช่น ค่าเครื่องจักร ค่าโรงงาน ค่าน้ำค่าไฟ ค่าวัสดุที่ไม่สามราถระบุหน่วยการใช้งานได้ ภาษาจีนเรียกว่า โสหุ้ย Overhead แบ่งเป็น OH-F(โสหุ้ยคงที่) และ OH-V(โสหุ้ยผันแปร)
  • ต้นทุน OH-F = ชั่วโมงทำงาน * อัตราค่า OH-F
·       ชั่วโมงทำงาน ที่เกิดขึ้นจริง (Actual Hours worked) เขียนแทนด้วยตัวย่อ AH
·       ชั่วโมงทำงาน มาตรฐาน (Standard Hours worked) เขียนแทนด้วยตัวย่อ SH
·       อัตราค่า OH-F ที่เกิดขึ้นจริง (Actual rate of pay for fixed Overhead) เขียนแทนด้วยตัวย่อ AR มีหน่วยเป็น บาท/หน่วย
·       อัตราค่า OH-F มาตรฐาน (Standard rate of pay for fixed Overhead) เขียนแทนด้วยตัวย่อ SR มีหน่วยเป็น บาท/หน่วย
อัตรา OH-F หาได้จาก
อัตรา OH-F = งบประมาณ OH-F/กำลังการผลิตปกติ

OH-V

Variance Overhead คือ Overhead
  • ต้นทุน OH-F = ชั่วโมงทำงาน * อัตราค่า OH-V
·       ชั่วโมงทำงาน ที่เกิดขึ้นจริง (Actual Hours worked) เขียนแทนด้วยตัวย่อ AH
·       ชั่วโมงทำงาน มาตรฐาน (Standard Hours worked) เขียนแทนด้วยตัวย่อ SH
·       อัตราค่า OH-F ที่เกิดขึ้นจริง (Actual rate of pay for fixed Overhead) เขียนแทนด้วยตัวย่อ AR
·       อัตราค่า OH-F มาตรฐาน (Standard rate of pay for fixed Overhead) เขียนแทนด้วยตัวย่อ SR

 

บัตรต้นทุนมาตรฐาน

บัตรต้นทุนมาตรฐาน คือตารางที่แสดงถึงต้นทุนมาตรฐาน เช่น
DM 1.5กก@2 บาท = 3 บาทต่อหน่วย
หมายความว่า
SQ = 2 บาท
SP = 1.5 บาท
SQxSP = 3 บาท

การเปรียบเทียบ

การเปรียบเทียบ DM (PV เมื่อใช้)

PV คือ Price Variance (ผลแตกต่างเนื่องจากราคา) วิธีคิดให้นำ ต้นทุนที่เกิดจาก จำนวนจริง(เมื่อใช้)ราคาจริง มาเปรียบเทียบกับ ต้นทุนที่เกิดจาก จำนวนจริงราคามาตรฐาน
PV(เมื่อใช้) = (AQ x AP) - (AQ x SP)
ถ้าเป็น - ให้แทนด้วย F (ราคาจริง ถูกกว่าราคามาตรฐาน)
ถ้าเป็น + ให้แทนด้วย U (ราคาจริง แพงกว่าราคามาตรฐาน)
PV เป็นความรับผิดชอบของฝ่ายจัดซื้อ
UV คือ Usage Variance (ผลแตกต่างเนื่องจากการใช้)
UV = (AQ x SP) - (SQ x SP)
ถ้าเป็น - ให้แทนด้วย F (Favorite : จำนวนที่ใช้จริงน้อยกว่ามาตรฐาน)
ถ้าเป็น + ให้แทนด้วย U (Unfavorite : จำนวนที่ใช้จริง มากกว่าราคามาตรฐาน)
UV เป็นความรับผิดชอบของฝ่ายผลิต
เมื่อได้ UV และ PV แล้ว เมื่อนำมารวมกัน ก็จะได้ผลแตกต่างรวม ในกรณีที่ PV และ UV เป็น F หรือ U เหมือนๆกัน ผลรวมจะบวกกัน แต่ถ้าเป็นสัญลักษณ์ตรงข้ามกัน ผลรวมจะหักลบกัน

การเปรียบเทียบ DM (PV เมื่อซื้อ)

  • ในการคำนวณ AQxSP จะคล้ายกับ DM (PV เมื่อใช้) แต่ต้องแบ่งเป็น 2 ภาคคือ
·       AQxAP เมื่อซื้อ เปรียบเทียบกับ AQxSP เมื่อซื้อ (ใช้ AQ ตามจำนวนที่ซื้อ)
·       AQxSP เมื่อใช้ (ใช้ AQ ตามจำนวนที่ใช้) เปรียบเทียบกับ SQxSP เมื่อใช้
จากนั้นจึงนำผลที่ได้มารวมกัน

การเปรียบเทียบ DL

RV คือ ผลแตกต่างจากอัตราค่าจ้างแรงงาน วิธีคิดให้นำ ต้นทุนที่เกิดจาก ชั่วโมงจริงอัตราจริง มาเปรียบเทียบกับ ต้นทุนที่เกิดจาก ชั่วโมงจริงอัตรามาตรฐาน
RV = (AH x AR) - (AH x SP)
ถ้าเป็น - ให้แทนด้วย F (ราคาจริง ถูกกว่าราคามาตรฐาน)
ถ้าเป็น + ให้แทนด้วย U (ราคาจริง แพงกว่าราคามาตรฐาน)
RV เป็นความรับผิดชอบของฝ่ายบุคคล
EV คือ ผลแตกต่างเนื่องจากประสิทธิภาพ
EV = (AH x SP) - (SH x SP)
ถ้าเป็น - ให้แทนด้วย F (Favorite : จำนวนที่ใช้จริงน้อยกว่ามาตรฐาน)
ถ้าเป็น + ให้แทนด้วย U (Unfavorite : จำนวนที่ใช้จริง มากกว่าราคามาตรฐาน)
EV เป็นความรับผิดชอบของฝ่ายผลิต
เมื่อได้ RV และ EV แล้ว เมื่อนำมารวมกัน ก็จะได้ผลแตกต่างรวม ในกรณีที่ RV และ EV เป็น F หรือ U เหมือนๆกัน ผลรวมจะบวกกัน แต่ถ้าเป็นสัญลักษณ์ตรงข้ามกัน ผลรวมจะหักลบกัน

การเปรียบเทียบ OH-V

  • ใช้ AH และ SH ค่าเดียวกับการคำนวณ DL แค่ AR และ SR เป็นอัตราค่าใช้จ่ายการผลิตผันแปร
  • ผลการคำนวณจะได้ค่า SV (ผลแตกต่างเนื่องจากการจ่ายเงิน) และ EV (ผลแตกต่างเนื่องจากประสิทธิภาพ)

การเปรียบเทียบ OH-F

  • ใช้ AH และ SH ค่าเดียวกับการคำนวณ DL
  • BUDGET หาได้จาก อัตรา OH-F คูณกับ กำลังการผลิต
  • ผลการคำนวณจะได้ค่า BV (ผลแตกต่างเนื่องจากงบประมาณ) และ VV (ผลแตกต่างเนื่องจากปริมาณการผลิต)


Tip เพิ่มเติม

  • บางครั้ง โจทย์จะให้ค่าที่เป็นผลคูณสำเร็จรูปมาเลย เช่น OH-V เกิดขึ้นจริง 40 บาท เราต้องทราบว่า เป็น ค่าอะไร ในที่นี้ OH-V เกิดขึ้นจริง คือ AHxAR
  • ในกรณีที่ทำการผลิตมากกว่า 1 หน่วย การแปลงจำนวนจากบัตรต้นทุนมาตรฐาน ให้คูณเฉพาะส่วนที่เป็นปริมาณ(SQ) หรือจำนวนชั่วโมง(SH) ไม่ต้องคูณราคา(SP)
  • ดูหน่วยให้ดีๆ รวมถึง หน่วยของ กำลังการผลิต


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น